37
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Warto zobaczyć
* Dom Kata przy ul. Grotgerra - największy zachowany fragment murów * Fragment murów przy ul. Królowej Jadwigi * Fragment murów przy dawnym młynie (ul. Chmielna) Opis zabytku Mury obronne w Chojnowie najprawdopodobniej powstały w połowie XIV w. Do ich budowy posłużyły kamienie bazaltowe wydobywane w kamieniołomie znajdującym się w południowo-wschodniej części miasta (obecnie Morskie Oko). Linia pierścienia murów wzmocniona była basztami oraz bastejami. Chroniona była także głęboką ...
Warto zobaczyć
Pokaż więcej
Pokaż mniej
* Dom Kata przy ul. Grotgerra - największy zachowany fragment murów * Fragment murów przy ul. Królowej Jadwigi * Fragment murów przy dawnym młynie (ul. Chmielna) Opis zabytku Mury obronne w Chojnowie najprawdopodobniej powstały w połowie XIV w. Do ich budowy posłużyły kamienie bazaltowe wydobywane w kamieniołomie znajdującym się w południowo-wschodniej części miasta (obecnie Morskie Oko). Linia pierścienia murów wzmocniona była basztami oraz bastejami. Chroniona była także głęboką fosą, wypełnioną wodą ze Skory i Młynówki. Do miasta w owym czasie można było dostać się tylko przez dwie bramy miejskie: Górną – Bolesławiecką i Dolną – Legnicką oraz dwie furty: Południową – Łaziebną i Północną, które pełniły funkcje gospodarcze. Bramy miejskie posiadały wysokie wieże oraz przedbramia z małymi basztami, których funkcją była obrona przed przejściem przez fosę. W linię obronną murów w XIV w. wkomponowany został także Zamek, broniący miasto w południowo-zachodnim narożniku. Fortyfikacje miejskie w połowie XV w. poddano remontowi, wzmacniając ich obronność poprzez dobudowanie cylindrycznych występów, umożliwiających obronę flankową (tj. boczne rażenie nieprzyjaciela, który próbował zbliżyć się do murów miasta). Z braku środków na modernizację murów w XVI w. straciły one swoje pierwotne przeznaczenie obronne, na poczet zabezpieczenia mieszkańców przed rabusiami i włóczęgami. Po pożarze miasta w 1767 r. rozebrano część murów (do wysokości 4 m), a materiał z nich posłużył na budowę domów dla pogorzelców. Rok później rozebrano także Bramę Legnicką. Zasypano również fosę okalającą miasto. Prawie sto lat później bo w roku 1867 r. zburzono Bramę Bolesławiecką. Do dnia dzisiejszego zachowały się nieliczne fragmenty fortyfikacji miejskiej. Najokazalszy z nich stanowi Baszta Tkaczy oraz zachowany w swej pierwotnej wysokości fragment murów połączonych z „Domem Kata”. Godnym odwiedzenia jest też fragment murów mieszczących się przy ul. Królowej Jadwigi (tuż obok boiska szkolnego Gimnazjum nr 2) oraz kilkunastometrowy odcinek muru w obrębie dawnego młyna przy ul. Chmielnej. Mur ten jest pozostałością rozbudowy fortyfikacji miejskich w połowie XIV w. Opracowanie Fiolinea |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
